qohum-qardaş

qohum-qardaş
top. Qohumlar, əqrəba. Kimim vardır qohum-qardaş el olsun; Qərib öldüm, bikəs öldüm, yad öldüm. M. V. V.. Bütün qohum-qardaş başına toplanmış olduğu halda, . . <Günəşin> qəlbi açılmır, üzü gülmürdü. A. Ş.. Cümə günü gecə Hacı Abtalıb qohum-qardaşını başına cəm eləyib, xəlfə Hacı Haşımı çağırıb, aynanı onun əlinə verir və xonça əllərində yola düşürlər. H. S..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • əməxalə — (Dərbənd) qohum qardaş, qohum əqrəba. – Zidyanə kitmağ istəyədəm əməxaləmi gürmağa …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • itrət — ə. əqrəba, qohum, qohum qardaş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • köz — is. Od yandıqdan sonra qalan alovsuz, qızmar kömür. Ağac yanar, köz olar; Su səpmə, köz köz olar. (Bayatı). Firəngiz göbələklərin çökəyinə duz səpib, bir bir közün üstünə düzürdü. B. Bayramov. // məc. Qızğın, odlu, hərarətli mənasında. Əbədi bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • namurad — sif. və is. <fars. na. . . və ər. murad> Muradına çatmamış; uğursuz, bəxtsiz, talesiz. Rəhm et məni zarü namurada; Qoyma bu məşəqqətü bəlada. F.. Saqi, məni namuradə; Dərdi sər vermə ziyadə. Q. Z.. Dar günümdə qohum qardaş yad olu;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qol-budaq — top. 1. Ağacın böyük və kiçik şaxələri. Hündür, dümdüz şam ağaclarının qol budaqları üşüyürmüş kimi qar ləpələri altında titrəşirdi. M. İ.. Qol budaq atmaq – 1) şaxələnmək, ətrafa yayılmaq, genişlənmək. Hələ qış aylarında torpağa basdırılmış… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qovun — is. Qabaq fəsiləsindən uzunsov, yaxud girdə şəkilli, şirin və ətirli bostan meyvəsi; yemiş. Bostançı qovun dərdi; Kal dərdi, qovun dərdi; Yığılın, qohum qardaş; Üstümdən qovun dərdi. (Bayatı) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ulus — is. qəd. El, oba, yurd, kənd. Vətənimdən, ulusumdan yad oldum; Yada salmaz qohum, qardaş, el məni. «Koroğlu» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”